آموزشی

به علت شایع تر بودن اسپاسم عضلات کمر، به  موضوع درمان اسپاسم عظله کمر و پا به طور گسترده تری میپردازیم.

اسپاسم عضلات کمر در هر زمانی ممکن است رخ دهد، اما برخی از علل شایع اسپاسم و گرفتگی عضلات عبارتند از:

1) فشار عضلانی یا آسیب:

یک اسپاسم در کمر ممکن است به علت هر نوع فشار یا آسیب به بافت نرم کمر، از جمله عضلات، رباط ها و تاندون ها رخ دهد برای مثال سنگین بلند کردن و همچنین ورزش هایی که شامل حرکات ناگهانی و تکراری هستند، علل شایع اسپاسم عضلانی در کمر هستند با این حال، هر نوع فعالیتی که موجب فشار بیش از حد بر عضلات کمر می شود، منجر به آسیب و سپس اسپاسم عضلانی می شود.

2) مسائل اساسی با آناتومی ستون فقرات:

اگر متوجه شوید که اسپاسم کمر شما بهتر نمی شود، یا اگر اسپاسم و گرفتگی عضلات

به طور متناوب در ناحیه کمر شما اتفاق می افتد، ممکن است یک مشکل اساسی با ستون فقراتتان داشته باشید، مانند دیسک فتق(بیرون زدگی دیسک)، تنگی مجرای ستون فقرات، آرتریت(التهاب مفاصل) و دیسک دژنراتیو(تخریب شدگی دیسک های بین مهره ای). در جایی که مسئله و مشکل وجود دارد، عضلات کمر شما با درد و التهاب با اسپاسم واکنش نشان می دهند.

3)عضلات ضعیف:

ماهیچه های قوی و شکمی کمکی برای کمر هستند و جلوگیری ازاسپاسم و گرفتگی عضلات می کنند از سوی دیگر، عضلات ضعیف یا سفت شده می توانند راحت تر آسیب ببینند که منجر به اسپاسم عضلانی در کمر می شود.

4)ورزش های مرتبط با گرفتگی عضلات:

ورزشکاران تفریحی و رقابتی معمولا گرفتگی عضلات را تجربه می کنند، این نوع گرفتگی عضلات در طول یا پس از تمرین در افراد سالمی که هیچگونه مشکلات پزشکی ندارند، رخ می دهد.

5)کمبود آب و عدم تعادل الکترولیتی:

ورزش، به خصوص در شرایط گرم و مرطوب، می تواند منجر به افزایش خطر کم آبی و گرفتگی عضلات شود. عدم تعادل منیزیم و یا پتاسیم ممکن است به اسپاسم عضلانی کمک کنند، زیرا عضلات قادر به انجام درست کارشان نیستند. علل عدم تعادل الکترولیتی، عبارتند از:کار زیاد بدون آبرسانی صحیح بعد از آن، شروع چرخه قاعدگی و یا داشتن رژیم غذایی که در آن غذاهای فرآوری شده و نا تازه دارد.

در موارد زیر با اورژانس تماس بگیرید :

    بی حسی و ضعف در صورت، دستها، پاها مخصوصا در یک طرف بدن
    مبهم و غیر طبیعی صحبت کردن
    مشکل در ره رفتن، سرگیجه یا عدم تعادل
    گیجی ناگهانی
    سر درد شدید

هنگامی که اولین علائم رامشاهده کردید زمان آن را بخاطر بسپارید.

    به کارکنان اورژانس زمان دقیق بروز اولین علائم را گزارش دهید.
    بسته به نوع سکته، دارویی وجود دارد که ممکن است اثرات دراز مدت آن را کاهش دهد البته در صورتی که ظرف ۴ ساعت و نیم از از زمان بروز اولین علائم ، دارو به بیمار داده شود.
    اگر شخص از دیابت رنج میبرد، گلوکز خون او را چک کنید. در صورت پایین بودن گلوکز ، آن را با یک قرص گلوکز ، یک لیوان آب پرتقال یا سایر غذاها و نوشیدنی های شیرین درمان کنید و یا اگر شخص قادر به خوردن ونوشیدن نباشد به او آمپول گلوکاگون تزریق کنید.

 

اقدامات بعدی

    در بیمارستان پزشک او را با دقت معاینه کرده و از او تست می گیرد تا تشخیص دهد دلیل سکته ه و یا خونریزی داخل مغز بوده. آزمایشات ممکن است شامل آم آر آی یا سی تی اسکن شوند.
    درمان ممکن است از طریق دارو ، تغییر در روش زندگی و یا عمل جراحی صورت گیرد.

 

    احساس ناراحتی در قفسه سینه که بیش از چند دقیقه طول بکشد و یا برطرف شود و دوبارره ظاهر شود : احساسی شبیه فشار ، تنگی و یا درد.
    درد و یا ناراحتی در قسمت بالای بدن، شامل دست، بازو، شانه چپ، پشت ،گردن، فک و یا زیر استخوان سینه.
    مشکل تنفسی و یا تنگی نفس (همراه و یا بدون درد قفسه سینه).
    عرق کردن و یا عرق سرد.
    سوء هاضمه، سوزش قلب، تهوع و استفراغ.
    سبکی سر ، سرگیجه و ضعف شدید.
    اضطراب و یا ضربان قلب تند و نامنظم.

 

اقدامات بعدی

    اگر بیمار سابقه حساسیت به آسپرین یا خونریزی نداشته باشد، کارکنان اورژانس از بیمار میخواهند یه قرص آسپرین ۳۲۵ میلی گرم را به آهستگی بجود.
    در بیمارستان ،پزشک بخش اورژانس بیمار را معاینه کرده و آزمایشهای متعددی انجام میدهد تا دریابد درد قفسه سینه ناشی از حمله قلبی بوده و یا دلیل دیگری داشته است. این آزمایشها شامل: نوار قلب، عکسبرداری و یا آزمایش خون میباشند.
    پزشک بیمار را در جریان درد سینه او و گزارش بخش اورژانس قرار دهید.

مدیریت عوامل مسبب نوروپاتی و برطرف کردن علائم از اهداف درمانی به حساب می‌آیند. درصورتی‌که تست‌های آزمایشگاهی هیچ بیماری دیگری را نشان ندهند، احتمالا پزشک به بیمار وقت می‌دهد به این امید که علائم نوروپاتی بهبود یابد. علاوه بر داروهایی که برای درمان نوروپاتی دیابتی و بیماری‌های مرتبط با نوروپاتی محیطی استفاده می‌شوند، برخی داروهای مصرفی جهت تسکین علائم و نشانه‌های نوروپاتی محیطی از قرار ذیل هستند:

داروهای مسکن
داروهایی که بدون نسخه تجویز می‌شوند، مانند داروهای غیراستروئیدی و ضدالتهاب، می‌توانند علائم خفیف را برطرف کنند.
مسکن های قوی تنها زمانی تجویز می‌شوند که سایر روش‌های درمانی جواب ندهند.

داروهای ضدحمله
داروهایی مثل گاباپنتین (گرایلی، نوروپنتین) و پرگابالین (لیریکا) که به قصد درمان بیماری صرع تولید می‌شوند، تسکین‌دهنده درد عصبی هستند. عوارض جانبی ممکن است شامل سرگیجه و خوب‌آلودگی شوند.

درمان‌های موضعی
کرم کاپسایسین، حاوی ماده‌ای است که در فلفل قرمز یافت می‌شود و می‌تواند علائم نوروپاتی محیطی را به میزان ناچیزی بهبود بخشد. ممکن است بیمار دچار سوزش و التهاب در محل مالیدن کرم شود، اما این علائم به مرورزمان کاهش می‌یابد. هرچند برخی بیماران طاقت تحمل این علائم را ندارند. روش درمانی دیگر استفاده از ژل‌های لیدوکائین است که برای تسکین درد بر روی پوست بیمار مالیده می‌شوند. خواب‌آلودگی، سرگیجه و بی‌حسی در محل استعمال ژل از عوارض جانبی محصول هستند.

داروهای ضدافسردگی
ثابت شده است برخی از داروهای ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای مانند امی‌تریپتیلین، دوکسپین و نورتریپتیلین با مداخله در فرآیندهای شیمیایی مغز و ستون فقرات بیمار که مسبب بروز درد هستند، به بهبود درد کمک می‌کنند. داروی بازدارنده باز جذب سروتونین و نوراپی نفرین بنام دولوکستین (سیمبالتا) و داروی ضدافسردگی و دیر رهش بنام ونلافاکسین نیز در تسکین دردهای نوروپاتی ناشی از دیابت کاربرد دارند. عوارض جانبی این داروها عبارتند از خشکی دهان، تهوع، خواب‌آلودگی، سرگیجه، کاهش اشتها و یبوست. ممکن است روش‌ها و درمان‌های گوناگونی به رفع علائم بیماری نوروپاتی محیطی کمک کنند.

کمر درد می‌تواند مشکلات زیادی را بوجود آورد و افراد را از انجام دادن فعالیت‌ها و کارهای روزانه بازدارد. بسیاری از افراد هنگام مواجهه با درد کمر معمولا شروع به ماساژ دادن کمر خود می‌کنند و نمی‌دانند که با این کار ممکن است به کمر و ستون فقرات خود آسیب برسانند.
 
رفلکسولوژی پا روش درمانی معروفی است که می‌تواند کوفتگی، گرفتگی و دردهای کمر را درمان کند. این روش شامل ماساژ دادن نقاطی از پا می‌شود. آن دسته از دردهای کمر که نامشخص بوده و بر اثر آسیب‌دیدگی بوجود نیامده‌اند، معمولا مستمر نبوده و به صورت نامنظم و پراکنده تکرار می‌شوند.

برای این نوع دردهای کمر ماساژ دادن پا بهترین روش محسوب می‌شود. علاوه بر اینکه ماساژ پا درد کمر را از بین می‌برد می‌تواند عملکرد قسمت‌های دیگر بدن را بهبود بخشد.
 
برای اینکه به‌ درستی از روش رفلکسولوژی پا استفاده کنید و از طریق آن درد کمر خود را تسکین دهید، این گونه عمل کنید:
 
ابتدا 4 زانو بنشینید و یکی از پاهای خود را در دست بگیرید و بیشتر روی پاشنه تا انگشت شست پا تمرکز کنید زیرا بیشتر نقاط انعکاسی ستون فقرات شما در این ناحیه است. با کمک دست پایتان را بگیرید و با استفاده از شصت دستتان به آن قسمت فشار بیاورید. با انگشت مسیر نوک شصت پا تا پاشنه‌تان را دنبال کنید.

درمان کمردرد
 
افرادی که از کمردرد رنج می‌برند با فشار دادن این نواحی می‌توانند نقاط دردناک و ورم‌ کرده را کشف کرده و با استفاده از آن‌ها ماساژ دادن را ادامه دهند و دردهای کمر خود را تسکین دهید. بهتر است عمل ماساژ را به‌ آرامی انجام دهید.
 
علاوه بر این، شما می‌توانید بر روی عصب سیاتیک خود کار کنید. انعکاس این عصب‌ها درست پشت استخوان مچ تا چند سانتی‌متر بالاتر است. هنگامی که به این عصب‌ها فشار می‌آید، درد بیشتر می‌شود. با ماساژ آرام این نقاط سیستم گردش خون بهبود یافته و درد سیاتیک کاهش می‌یابد.

. سردرد تنِشی

سردردهای تنشی از رایج‌ترین انواع درد پشت سر هستند. مدت زمان این سردردها از ۳۰ دقیقه تا یک هفته متغیر است. از علائم سردردهای تنشی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

    احساس فشار و گرفتگی در قسمت پشت سر یا پیشانی؛
    دردی خفیف یا متوسط که گاه‌به‌گاه شدید می‌شود؛
    این درد با ورزش، شدید نمی‌شود؛
    این درد، حالت تهوع و استفراغ به همراه ندارد.

درمان سردرد تنشی

درد پشت سر - درد تنشی

اگر معمولا دچار سردردهای تنشی نمی‌شوید، مصرف استامینوفن یا آسپرین برای بهبود کافی است. اما در صورتی‌ که این موضوع به‌وفور رخ می‌دهد، گزینه‌های درمانی مختلف از تعداد دفعات و مدت آنها می‌کاهند:

    فنون ریلکسیشن؛
    رفتاردرمانی شناختی؛
    ماساژ؛
    طب سوزنی؛
    فیزیوتراپی.

دلایل و راه‌های پیشگیری سردرد تنشی

دلایل ابتلا به سردردهای تنشی هنوز کاملا مشخص نیست، اما چندین عامل می‌توانند باعث تحریک و بروز چنین دردهایی شوند. مثلا:

    استرس؛
    خستگی؛
    کمبود خواب؛
    بی‌نظمی در خوردن وعده‌های غذایی؛
    ننوشیدن آب به مقدار کافی؛
    دردهای سینوسی؛
    حالت‌های نادرست نشست و برخاست و بدن (مثل بد راه رفتن، بد نشستن و…)؛
    التهاب مفاصل.